sona başlamak

uçurumdan düşmekle eşdeğerdir aslında uçmak,
hiç bir asilik ve asillik karşı duramıyor yerçekiminin mutlaklığına, inkarı yok bunun...
artık düşmekten korkmuyorum biliyormusun,
avcılardan korkmuyorum,
alıcı kuşlardan
ve biliyorum ki
biliyorum ki sona başlanılırmış aslında her başlangıçta,
hiç bir şey o ilk heyecanda kalmıyormuş,
ama öğrendim
geçte olsa öğrendim "öğrenmenin yaşı yok" şiarından...
sen kalktın,
ben kalktım,
en ürkek halimizle ve sanıyoruzki güneşe uçuyoruz, uçarız belkide mumdan kanatlarımıza bakmadan, mavi tutsaklıklara, bir daha tutsak olup bir daha firar etmek için...
oysa ne güzel bir su başı bulmuştuk,
ne güzeldi,
ne güzeldin,
ne güzeldik...